COVID-19 PANDEMİSİ KRİZ İLETİŞİMİ: GÖZETİM TOPLUMUNUN YÜKSELİŞİ

Özet

Post-endüstriyel dönem teknolojinin hızla gelişimi ile insanoğluna sınırları aşan olanaklar sunarken beraberinde öngörülemeyen riskleri ve krizleri armağan etmektedir. Özellikle küreselleşmenin yükselişe geçmesi ile daha aktif hale gelen kelebek etkisi bir olayı mekânsal sınırları takip edilemez bir şiddet ve hızda aşan bir forma büründürmektedir. Gelinen bu aşamada krizleri bertaraf etmenin en etkin yolu olarak kriz iletişimi kavramı önem kazanmaktadır. Krizleri topyekûn ortadan kaldırma olasılığının mümkün olmadığı günümüzde kriz iletişimi, kriz esnasında yaşanacak ziyanı minimuma indirgeme ve kriz sonunda itibar yapılandırma konularında açılımlar sunmaktadır. Bu çalışma COVID-19 (yeni tip koronavirüs) salgınının yarattığı kriz özelinde, dünya genelinde ülkelerin kriz iletişimi stratejilerine odaklanmakta ve benimsenen genel eğilimin her geçen gün gözetim toplumu anlayışı ile daha fazla örtüşen bir görünüm sergilemekte olduğu iddiasını taşımaktadır. İki bölümden oluşan çalışmanın ilk bölümünde gözetim toplumu kavramı, özellikleri ve pratikleri hakkında genel bir çerçeve çizilmekte, ikinci bölümde COVID-19 pandemisi sürecinde hükümetlerin krizi yönetebilmek için başvurdukları yöntemler ile gözetim toplumu kavramının yakın ilişkisi ortaya konmaktadır. Çalışma hükümetlerin kriz iletişimi pratiklerine yönelik genel bir değerlendirmenin yapıldığı ve halkla ilişkiler anlamında etkin kriz iletişimi için gerekli olan önerileri kapsayan sonuç bölümüyle nihayetlendirilmektedir.