Sanat Terapisi Bağlamında Hermann Nitsch’in Katarsis Eylemleri

Özet

İnsanoğlu, varlığının devamını başka canlılarla paylaşmak zorunda kaldığı dünyada sürdürmek zorundadır. Paylaşılan kaynakların tükeniyor ve değişiyor olması bilinmezliğin korkusunu getirir. Bencil olan insanoğlunun ölüm korkusu sardığı zaman paylaşmaktan ziyade kendi devamı için öldürmeyi tercih ettiği dönemleri olabilir. Savaş dönemlerinde yaşanan ölüm korkusu ile birlikte libidonun artma istediği, bu devam zorunluluğundan kaynaklanır. Savaşın tam da ortasında yaşayan Hermann Nitsch, ölüm korkusunun yüceltme şekli olan resim sanatını ifade aracı olarak kullanmıştır. Sanat sadece estetik sınırları içerisinde güzeli aramak değil, aynı zamanda bilinçaltını yansıtma aracı olmuştur. Freud’un kolektif bilinç olarak tanımladığı kavramda, yaşantılar bilinçaltında birikerek nesillere aktarılır. Birikimle birlikte toplum içinde yaşam kuralları da değişir. Daha yaşanılır bir dünya için gerekli olan kurallarla birlikte süregelen bilgi ve bilinçaltı birikimi, zaman zaman boşalmayı ve rahatlamayı zorunlu hale getirir. Bilinçaltını birçok şekilde temizleme ve terapi tekniklerinin yanı sıra sanatçılar, sanat eserleriyle, yaptıkları performanslarla sanatla terapi bağlamında aktarım yapmaktadırlar. Hermann Nitsch sanatla bilinçaltı arınması olarak katarsis eylemlerini sürdürmüş. Eylemlerini sürdürebilmesi izleyicisinin de olduğunu gösterir. Toplum olarak böyle bir katarsise dahil olmak sadece sanatçının değil insanların da ihtiyaç duyduğu eylemdir denilebilir. Hermann Nitsch savaş dönemlerinde yaşamış ve ölüm korkusunu içinde yaşayan birisidir. Sonraki barış dönemlerinde nesillerin Hermann Nitsch’in eylemlerine katılma isteği kollektif bilinçle açıklanabilir. Bu çalışma Hermann Nitsch’in sanatındaki katarsis eylemlerinin sanat terapisi bağlamında yorumlanmasıdır.