HATAY SORUNU (1939) HAKKINDA BİR LİTERATÜR TARAMASI

Özet

Misak-ı Milli sınırları içerisinde yer alan ancak Ankara Antlaşması ve Lozan Antlaşması’yla bu sınırların dışında kalan Hatay, 1923 yılından itibaren Musul ile birlikte Türkiye’nin dış politikada en önemli sorunları olmuştur. İkinci Dünya Savaşı’nı ve dönemin gelişmelerini kendi lehine kullanan Türkiye, uluslararası hukuk ve diplomasi ile Hatay sorununu çözüme kavuşturmayı başarmıştır.

Hatay sorunu, Türk siyasal hayatında erken Cumhuriyet dönemi çok önemli bir diplomatik zaferi temsil etmesine rağmen, bu sorun üzerine yapılan çalışmaların çok sınırlı olduğu görülmektedir. Söz konusu çalışmalar incelendiğinde genel olarak birçoğunun sorunu tarihsel perspektifte ele almadığı sadece sorununun gelişimi ve çözümü hakkında bilgilere yer verdiği görülmektedir. Bu konuyla alakalı bilgiler genelde Türk Siyasi Tarihi, Türkiye’de Siyasal Hayat ve Türk Dış Politikası gibi dolaylı kaynaklarda kısa bir bölüm olarak yer almaktadır. Ayrıca Türkiye’de bu konu üzerine sadece 1 doktora tezinin ve 9 tane yüksek lisans tezinin olması , bu konu üzerine çok fazla bilimsel bir çalışma yapılmadığının göstergesidir. Bu konu üzerine yazılan makaleler incelendiğinde ise, yazarların birçoğunun ikincil kaynaklardan faydalandığı görülmektedir. Bazı eserlerde ise yazarlar, Türkiye-Fransa ilişkilerini tarihsel açıdan incelerken, Hatay sorununa kısa bir bölüm ayırmışlardır. Sonuç olarak Hatay sorunu üzerine özgün bir makale çalışmasına rastlanılamamıştır. Yapılan çalışma Hatay Sorunu (1939) üzerine bir literatür eleştirisi niteliği taşımakla birlikte, çalışmanın temel amacı Hatay Sorununu inceleyen temel kaynakların bakış açılarının benzer ve farklı yanlarını ortaya koymaktır.