İSMET SIFATININ KUR’ÂN YORUMUNA ETKİSİ (HZ. SÜLEYMAN ÖRNEĞİ)

Özet

Bu çalışma peygamberlerin sıfatlarından olan ismet prensibinin Kur’an yorumlarını nasıl etkilediğini Hz. Süleyman’ın Sâd sûresinde anlatılan kıssası örnekliğinde incelemeyi amaçlamaktadır. Siyasi zeminde ortaya çıkan ve daha sonra itikadî konular arasında gelişen ‘ismet’ düşüncesi zorunlu olarak peygamberlerde varlığı kabul edilen bir sıfattır. Kur’an’da peygamberlerin ihlaslı, seçkin, doğru ve daima Allah’a yönelen gibi üstün niteliklerine temas edilmekle birlikte onlar hakkında günah işlememe, hata yapmama gibi özelliklerden söz edilmemektedir. Bunların aksine bazı peygamberlerin yapmış olduğu yanlışlardan ve kusurlardan bahsedilmektedir. Bununla birlikte peygamberlerin hata işlediğini işaret eden âyetler, kimi müfessirler tarafından ismet kavramı çerçevesinde değerlendirilmekte ve te’vîl edilmektedir. Allah ile kullar arasında elçi olan peygamberlerin konumları gereği ve örnek olmaları hasebiyle hata yapamayacağı ifade edilmektedir. Bu çalışmada öncelikle ismet sıfatının İslam düşüncesindeki yeri hakkında giriş mahiyetinde kısa bir değerlendirme yapılacak, daha sonra da ismet sıfatı bağlamında Sâd sûresindeki Hz. Süleyman’ın kıssası ele alınacaktır.