AN INVESTIGATION ON SOCIO-CULTURAL DIFFERENTIATIONS IN THE URBAN TRANSFORMATION PROCESS

Authors

Keywords:

Urban transformation, Neighborhood, Kinship, Social life, Ankara

Abstract

In this study, it is aimed to determine some differentiations in the socio-cultural lives of individuals residing in Yükseltepe and Şehit Kubilay neighborhoods of Keçiören district of Ankara, which experienced the urban transformation process. In this context, the neighborhood and kinship relations of individuals, social activities, economic expenditures and positive or negative effects of social life of the houses built in the urban transformation process were examined within the scope of the differentiation between previous and later life. In the field study, probabilistic sampling technique was used as a sampling technique. In order to obtain the research data, a face-to-face survey technique, one of the data collection techniques of the scanning method, was applied, and a survey was conducted with 405 people. According to the findings obtained; It has been determined that the houses built within the scope of urban transformation cause the weakening of neighborly relations of individuals, the dissolution of kinship ties, and an increase in economic expenditures. In addition, it has been revealed that the adequate social facilities of the houses affect the social life of individuals positively. As a result, urban transformation structuring should be carried out by considering the social, cultural, environmental and economic dimensions of individuals. Therefore, urban transformation projects should be developed and implemented with the joint decisions of non-governmental organizations, sociologists and subject experts.

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biographies

Musa YILMAZ

Ankara Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü

Ankara/Türkiye

Niyazi AKYÜZ, Prof. Dr

Ankara Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü Ankara/Türkiye,

References

Akbaba, İ. (2019). Gecekondu bölgelerindeki kentsel dönüşüm uygulamalarının komşuluk ilişkileri üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Akkar, M. (2006). Kentsel dönüşüm üzerine: Batı’daki kavramlar, tanımlar, süreçler ve Türkiye. Planlama TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, (36), 29-38.

Aksoy, E., Dülger, S., Köksal, A. (2018). Bilimsel araştırmalarda evren, örneklem, varsayım ve değişken. Ö. Güngör (Ed.), Bilimsel Araştırma Süreçleri-Yöntem, Teknik ve Etiğe Giriş El Kitabı (s.137-167). Ankara: Grafiker Yayınları.

Akyüz, N. (2007). Gecekondularda dini hayat ve kentlileşme. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

Aytaç, Ö. (2002). Boş zaman üzerine kuramsal yaklaşımlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 231-260.

Arslantürk, Z. (2016). Uygulamalı sosyal araştırma (4. Basım). İstanbul: Çamlıca Yayınları.

Ataöv, A ve Osmay, S. (2007). Türkiye’de kentsel dönüşüme yöntemsel bir yaklaşım. METU JFA, 24(2), 57-82.

Çelik, C. (2013). Geleneksel şehir dindarlığından modern kent dindarlığına. (1. Basım). İstanbul: Hikmetevi Yayınları.

Çelik, C. (2015). Modern öncesinden postmoderne değişen şehirde geleneği yeniden inşa etmek. Sabah Ülkesi Dergisi, (43), 38.

Eke, B. (1980). Yaşama tarzı ile gelir seviyesi arasındaki ilişki. Istanbul Journal of Sociological Studies, Sosyoloji Konferansları, (18), 93-114.

Ergun, C. (2011). Kentsel dönüşüm sürecine dönüşüm alanlarından bakmak: İstanbul (Maltepe ve Gülsuyu mahallesi) örneği. Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Isparta.

Erman, T. (2011). Ankara kent çeperinin dönüşümüne içeriden bakmak. İdeal Kent Kent Araştırmaları Dergisi, (4), 176-196.

İlbars, Z. (1972). Aile-akrabalık ilişkileri ve değişmeler üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, (7), 201-206.

Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi, (23. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Keleş, R. (1983). 100 Soruda Türkiye’de Kentleşme Konut ve Gecekondu (3. Basım). İstanbul: Gerçek Yayınevi.

Keleş, R. (1993). Kentleşme politikası (2. Basım). Ankara: İmge Yayınları.

Kıratlı, Y. (2022). Kentsel dönüşümün hane halkları üzerindeki ekonomik, mekânsal ve toplumsal etkileri: Nevşehir kalesi ve etrafı kentsel dönüşüm örneği. Yüksek Lisans Tezi. Nevşehir Hacı Bektaşi Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Nevşehir.

Kıray, B. M. (2000). Ereğli Ağır Sanayiden Önce Bir Sahil Kasabası (3. Basım). Mübeccel B. Kıray Toplu Eserleri 6. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.

Kıray, B. M. (2006). Toplumsal Yapı Toplumsal Değişme (2. Basım). Mübeccel B. Kıray Toplu Eserleri 4. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.

Kıray, B. M. (2007). Kentleşme Yazıları (3. Basım). İstanbul: Bağlam Yayıncılık.

Kongar, E. (2000). Kıray'ın 1997 tarihli bir el yazması üzerine notlar. Mübeccel Kıray İçin Yazılar. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.

Korkma, M. (2016). Kentsel dönüşümün sosyo-ekonomik boyutları (Diyarbakır örneği). Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Diyarbakır.

Kösemihal, N. Ş. (1967). Toplumsal çevre ve konut ilişkileri. İstanbul University Journal of Sociology, 2(21-22), 175-184.

Mardin, Ş. (1991). Türk modernleşmesi. İstanbul: İletişim Yayıncılık.

Marshall, G. (2005). Sosyoloji sözlüğü. (O. Akınhay ve D. Kömürcü, Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.

Rojek, C. (1997). Leisure Theory: Retrospect and Prospect. Loisir et Société/Society and Leisure, 20(2), 383-400.

Sağlam, S. (2006). Türkiye'de iç göç olgusu ve kentleşme. Türkiyat Araştırmaları, (5), 33-44.

Sencer, M. (1967). Bir sosyal sınıf kriteri olarak yerleşme kesimi ve konut. İstanbul University Journal of Sociology, 2(21-22), 199-212.

Suğur, N. (2014). Kentsel dönüşümün sosyolojik boyutları. Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği. Eskişehir Kent Sempozyumu Bildiriler Kitabı, s.179-190.

Şahin, O. E. (2017). Türkiye’de değişen yönetsel süreçlerin kentsel mekâna etkisi. İ. Yüksel – H. Güler İplikçi (ed.), Sosyo-Ekonomik Stratejiler IV: Tasarım Stratejileri. (s.151-170). London: IJOPEC Pablication.

Şenyapılı, T. (2014). Denetimsiz ve adaletsiz rant paylaşımının biçimlendirdiği kentsel dokuya örnek: Ankara-Yıldız. Ankara’nın semtleri. İdeal Kent Kent Araştırmaları Dergisi, (11), 326-347).

Taplamacıoğlu, M. (1969). Genel sosyoloji. (2. Basım). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

Tatlıdil, E. (1992). Göç ve kentleşmenin sosyal boyutu. Sosyoloji Dergisi, (3), 45-54.

Tekeli, İ. (2000). Değişmenin sosyoloğu: Mübeccel Belik Kıray. Mübeccel Kıray İçin Yazılar, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.

Tekeli, İ. (2014). Türkiye’nin kentleşme deneyiminden öğrenebileceklerimiz. 4. Merih Celasun’a saygı günü, TEPAV, 3-21.

Tezcan, M. (1985). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 150. Ankara Üniversitesi Basımevi.

Yenice, S. (2014). Türkiye’nin kentsel dönüşüm deneyiminin tarihsel analizi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 16(1), 76-88.

Published

2022-07-01

How to Cite

YILMAZ, M. ., & AKYÜZ, N. . (2022). AN INVESTIGATION ON SOCIO-CULTURAL DIFFERENTIATIONS IN THE URBAN TRANSFORMATION PROCESS. EUROASIA JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES & HUMANITIES, 9(26), 46–62. Retrieved from https://euroasiajournal.com/index.php/eurssh/article/view/252

Issue

Section

Articles